Hayırsız

dün gece üç saatlik bir konuşmadan sonra şunları fark ettim : ilk olarak diğer insanlarda en az benim kadar gelecekleri ve arkadaşlıkları konuşunda düşünüyor ve endişe ediyorlar ama onlar bu konuları çok da dert edip hayat akışlarını kesmelerine zin vermiyorlar.ne oluyor peki ? biraz içip ya da bayağı içip kafaları iyi olduğunda bülbül gibi ötüyorlar.vay be milletde ne cevherler ne tasalar varmış dedim kendi kendime.ikinci olarak da bu tasaların çoğu benimle ilgili olması dikkatimi çekti.Nitekim ben çok vefalı olmama inansam da insanlarla anlayış farklılıklarından dolayı ayrılılığa düşüyormusuz.şürekli benim dostluğumdan ya da arkadaşlığımdan süphe etmişler de meğer bana yansıtmamışlar.çok saçma? neden mi çok saçma çünkü bana bunları söyleyenlere açıklamamı yaptığımda evet biz senin gibi düşünmemiştik aslında gayet mantıklı diyorlar.keşke daha önceden sorsalar da cevaplasaymısım sorularını :) konu gele olarak şu : her kim nasıl başarıyorsa başarıyor ve ilişki boyutunu karşı tarafın ona yaptığı telefon araması sayısına endeksliyor :) bu benim için hayattaki en gülünç şeylerden bir tanesi.hatta şu an bile gülüyorum yazarken.ama bunu yapmayıp çok mutlu mesut yaşadığım bi tomar da insan yok değil hayatımda.aylarca birbirimizi aramadığımız ama buluştuğumuzda bütün gün yürüyüp saatlerce konuştuğumuz geride kalmış onca ayın acısını çıkarttığımız bi ağımız var bizim onlarla.ki onlar bi kere bile niye aramıyorsun lan dememişlerdir.ben de onlara dememişimdir.çünkü biz biliyoruz.önemli olan bıraktığın yerden devam edebilmek.sanırım o yüzden adını çok az kişinin duyduğu bu kişileri bu kadar seviyorum.Ama bu düzeni çoğu kişi kuramıyor! onlar 1 ay seni aramayıp senden telefon bekler sonra arar ve niye aramıyorsun diye utanmazca soru sormayı yeğliyorlar.ne zaman karşıma çıksalar keşke bi an önce ben arasaydım da ben deseydim bunları diye sinir küpüne biniyorum.anlatamadım kendimi,eminim anlatamadığıma hala ,aynı şyleri yazıp durcam amabelli bir dönemde çok yakın olduğun her an konustuğun canım ciğerim dediğin ama sonra hatta çok kısa bir zaman sonra konusmadığın insan sayısını düşün bir.onlarmı hayırsız ya da çok sık telefonla aramasa da biraraya geldiiğinde konuştuğun bizler mi ? kısacası aramam,aramazsa da aramam yar hatta arasa da aramam.istediğim zaman ararım.yeni yılda hediye almam çünkü herkes alıyor,doğum gününde hediye almak istemem çünkü heres alıyor.istediğinden,düşündüğünden mi yoksa zorunluluktan mı? beni gelmesini beklediğim hediye heyecanlandırmaz beni süpriz olan hediye heyecanlandırır.ben insanlar aramamı bekliyor diye aramam,ben anlatmak istediğim olduğunda ararım ben beklenmedik anda aramak için ararım ben buyum ben de bunu beklerim.bu yazıyı bir ara yenden yazcam.ben buyum beni böyle kabul edin.ben herkesin yaptığı sıradan şeyleri yapmam.ben hediye olarak asla ve asla elbise almam.farklı bişi ararım ? bulamazsam beklerim bulana kadar beklerim ama canım istediğinde alırım ama o istiyor diye almam.evet hayırsızım.ama kmileri beni anlıyor.