Richard William Wright

hayatımda ikinci kez bir ölünün arkasından ağlıyorum.

meğer gerçekten zormuş,ama garipmiş de,ilki 14 sene falan önceydi.

oysa daha 5 gün önce dayımla konuşurken onlar daha ölmez diyordum.

en sevdiğim müzisyen,en takdir ettiğim müzikal deha,en karizmatik bulduğum rockçı gitti

msn de ki avatar resmim artık yok



http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/7617363.stm


ne derler bilemedim ,diyemedim de.

belki rahatlarım diye yazıyorum işte

nefret

İnsanların sana öğüt vermeye çalışırken ya da hayata dair iyi birşey anlatmaya çalışırken tutup da,bi gün şöyle oldu ben de adama şöyle dedim.ben öyle demesem olmazdı demesinden,saçma ve basit olayları sıkı stratejilerle kazanılmış birer başarı gibi sunmasından nefret ediyorum.
özellikle de bunu anlatırken seslerini kısıp sanki bütün gece sadece sigara ve viski içmişcesine kirli bir ses tonu yakalayıp,üzerime doğru eğilip bunu fısıldamalarından.oysa ki biriyorum ki içki içmez hatta oruç tutmayanların anasına avradına söver,kendi oruçlu ağzıyla