4 Eylül 2008 Perşembe

nefret

İnsanların sana öğüt vermeye çalışırken ya da hayata dair iyi birşey anlatmaya çalışırken tutup da,bi gün şöyle oldu ben de adama şöyle dedim.ben öyle demesem olmazdı demesinden,saçma ve basit olayları sıkı stratejilerle kazanılmış birer başarı gibi sunmasından nefret ediyorum.
özellikle de bunu anlatırken seslerini kısıp sanki bütün gece sadece sigara ve viski içmişcesine kirli bir ses tonu yakalayıp,üzerime doğru eğilip bunu fısıldamalarından.oysa ki biriyorum ki içki içmez hatta oruç tutmayanların anasına avradına söver,kendi oruçlu ağzıyla

1 yorum:

baurk... dedi ki...

o insanlar heryerde aynı, bence dinle ama kaptırma. he de geç çoğu zaman yoksa bu zaman geçmez..