son konuşma

-neden bunu yaptın?
-neyi yaptım

-neden bana yardım etmeye çalışıyorsun?
-illa bir nedeni olması gerekmiyor,sadece sana yardım etmek istedim
-neden böyle yaptığını anlamıyorum
-ne yapıyorum ki ben?

-neden tam seni hayatımdan çıkarmışken,tekrar hayatıma girmeye çalışıyorsun
-ben hayatına girmeye çalışmıyorum ama,sadece yardım etmek istemiştim
-yani benim mutluluğum için kendi mutluluğundan vazgeçmeye hazır mısın?
-evet bunu yapabilirim
-ne kadar saçma,neden kendin için mutlu olmaya çalışmıyorsun ki?
-çünkü ben bohem bir insanım ve bohem bir şekilde yaşamaktan zevk alıyorum,kendim üzülerek başkalarını ve özellikle sevdiklerimi mutlu etmek hoşuma gidiyor

-yani benim mutluluğum için kendinden bile vazgeçebilirsin?
-bak,benim içim kapkara ve ben bu karanlıktan oldukça mennunum.evet senin için kendi hayatımdan vazgeçebilirim.sadece senin mutlu olacağını bilmeliyim ama.çünkü ben asla mutlu olamayacağım.bu sadece benim.ayrıca benim için karanlık bir nevi mutluluk demek.kısacası benim için huzur beyaz değil siyah.ve biliyorum sen bu özelliğimi sevmiyosrun.ama siyah mutlu ediyor beni,senin için yaptığım herşey bana siyahı anlatıyor,ve ben siyaha ulaşıyorum ve böylece sana ulaşmış oluyorum.evet sen bunu bilmiyorsun ama benim için sen siyahsın ve siyah bana sürekli seni hatırlatıyor.işte bu yüzden senin için vazgeçebilirim.