Bu kapıyı çalmayalı çok uzun zaman olmuştu.en son ne zaman gelmiştim buraya hatırlamıyorum.Ben olarak 2 sene önce neredeyse ama büründüğüm başka kimlikle sanırım 4-5 ay önce.evet ondan önce de bu kapının önünde yine sahiplendiğim başka bir kimlikle bulunmuştum.şimdi konuşmaya çok ihtiyacım var.tüm o yaptıklarımızdan,ortak anılarımızdan konuşmak,tekrar gülebilmek,tekrar içip sarhoş olup yanında dertlerimden çekinmeden bahsetmek istiyorum.
işte bunun için bir kez daha kapının önündeyim.hala bu evdeki eşyaların yerini hatırlıyorum.yerdeki tüylü mor halı,mutfajkta setin karşısında duran su kaynatma makinesi ve karşısındaki lipton çay poşetleri.dolaptaki kaşar ve sucuk ;ve dolabın üstündeki yapıştırmalar.Ve işte orada sabahları çay içtiğim fincanlar..ya o salçalı sosis dilimlerine ne demeli? hani kahvaltıda cola ile beraber tükettiklerimiz.ama bilmiyorum herşey yerli yerinde mi? aynı sıcaklıkla mı karşılayacak bu cansız nesneler beni.Yoksa hayatlarımızda yaşadığımız değişiklikler onları da etkilemiş olabilir mi?Ben burdan gidiyorum.Ve biliyorum sen de gidiyorsun.
işte bu yüzden...işte bu yüzden son bir kez konuşmak son yemeğimi bu evlerdeki senle yemek,belki seninle bu mekanlarda son kez ağlamak istiyorum.hiç bir amaç gütmeden,kafamdaki en sade ama en yoğun duygularla karşında tanıdığın ben olarak ,benim tanıdığım senin karşında durmak istiyorum.Sanırım burda bitiyor .şu an bunları yazarken hissettiğim gibi, biz bu yaşam alanlarımızı terk ederken anıları da alıp götüremiyoruz.Bir daha buralara giremeyeceğimi düşünerek son bir bakış atıyorum.yere,tuvalete hala yerde duran bu eski halıya ..ve kesmeye yetiyor nefesimi.seni son bir kez mi görebileceğim gerçekten.o zaman seni ilk kez gördüğüm gibi olsun istiyorum herşey.gene o siyah bluzunu giy,gene şu an bende duran yuvarlak siyah kolyeni tak,ben gene malboro mentol içeyim gene bahçeliye gidelim olmaz mı :) herşey başladığı gibi bitsin ,başlangıcı tekrar yaşayıp burdaki son işlerimizi yapıp,aynılarını yenden yapmamak üzere terk edelim arkamızdakilere..
ama gene de konuşabilmek istiyorum senle hala,ama bu sefer içimde barındırdığım o çekinceleri yaşamak istemiyorum.sadece konuşabilmek istiyorum.ne de olsa tek yapmamız gereken sadece konuşmayı sürdürebilmek.işte bu yüzden çaldım kapını.son bir veda için
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder