Önüm Arkam Sağım Solum Ebe,Hede,Böde

....sobelenmişim, en salak anılarımı anlatayım.Daha salakları yok mu ? Şaka mısınız var tabi var tabi.Ama onlar yüzyüze,o gülen gözlerin altında yatan düşünceleri anlamaya çalışmak istiyorum

PULSE 1

1 ) Efendim benim müzik zevkim yakın çevremin ve role-modellerimin etkisiyle ben 3 yaşındayken oluşmaya başladı. Böle Grup elemanların hayatı, anıları falan çok ilgimi çekerdi o yüzden müziğe ve müzikle ilgili olan her şeye para vermekten geri kalmazdım. Neticede ben bir gün dershaneden çıktım. Saat 17.30 ila 18.00 gibi bir şeylerdi. Hava da yağmurlu. Ben o zamanlar da çok severdim yürümeyi falan. Dedim bir Carousel’e gideyim( Bilmeyene not: İstanbul Bakirköy’de alışveriş merkezi).Sonra orda megavizyona gittim. Raflar arasında gezinirken Pink Floyd Pulse albümünün kasetini buldum. O zamanlar cd o kadar yaygın değildi. Her evde Bilgisayar yoktu. Gençler bilmez. Hatta şimdiki kadar çok yabancı albüm de bulunmazdı. Baktım etikette 250.000Tl yazıyor. Ama Çift kaset. Böle özel kutuda şatafatlı bir şey. Al benisi çok. Gittim kasaya adam benden 8.250.000tl istemez mi! Zaten tahmin etmiştim ama şimdi yapacağım çakallıktan belki yırtarım falan diye düşünmüştüm. Adamlara yavşandım: Ama etikette 250 bin yazıyor, siz benden nasıl bu parayı istersiniz ben üstünde yazan ücreti öderim. Cevap belli tabe o zaman almayın albümü kasadan bu fiyatla satış yapamam dedi. Bir dakika dedim cebime baktım tam 8.250.000 TL param var. İyi dedim alıyorum.

Aldım albümü açtım orda inceledim hemen çünkü yolda giderken incelersem ıslanır içindeki kitapçık. Ee minibüse de binemem ki minibüste inceleyim. Niye mi? Çünkü tüm paramı haftalığımı bile oraya vermişim. Yani o zaman minibüs 150–200 bin falandı o kadar param bile yok. Düşündüm minibüsçüye anlatsam böle böle diye. Adamlar orda beni ^3 kişi harcarlar yane. Yürüdüm, sırılsıklam eve gittim. Cep telefonu yok annemde merak etmiş. O zamanki hızımla 45 dakika falan sürüyor bizim evden Bakırköy ne de olsa. Anneme de söyleyemedim tüm paramı verdim diye, mahveder beni maazallah. O zamanlar ekonomik durumda kötü falan filan işte, Bir de annem hala kızar bana. O ıvır zıvıra para veriyorum diye. Gün nasıl mı bitti? O gece ben o albümü baştan sona 3 – 4 kez dinledim. Sabah okul var kalkamadım tesadüf annemde kalkamamış, geç kaldım yane. Ama gitmek zorundayım çünkü Vatandaşlık ve İnsan Hakları sınavım var. Ama ben son güne bıraktığım sınava hala en sevdiğim albüm olan PULSE için çalışmadım. Ve hayatımdaki ilk birimi o gün aldım. Pişman mıyım? Hayır! Çok mutluyum yazarken bile tebessüm ettiren bir anı iyi ki almışım. Pink Floyd’a helal olsun. Şu anki durum ne peki? Efendim, bende Pulse’ın hem kaseti, hem Cd’si hem VCD’si, Hem VHS’si, hem Dvd’si, Hem küçük tanıtım posteri, hem de büyük tanıtım posteri var(ki bu son iki posteri resmen dilendim).Onları da sonra anlatırım. Bende bu albümle ilgili anı çok.

2 ) Şimdi ben ilkokuldayım (Mahmut Ersan hocamı da anayım severdim kendisini bayağı)ama 2. ya da 3. sınıftayım. Benim o zaman da tıpkı şimdiki gibi hep çişim--bu arada yazdığım program çiş’e argo ya da kaba sözcük diye uyarı yaptı. Sayın okuyucu o Sıvı İdrar olacak-- gelir söylemesi ayıp. Gene geldi ama dersin ortasındayız,gittim izin istedim.Vermedi adam ,hocam çok var gerçekten diyorum olmaz otur son dersteyiz evde gidersin diyor.Evde gidebilecek olsam şimdi niye isteyim izini.Oturdum öle malak gibi.Tuttum tuttum derken son 5 dakikada baktım tutamıyorum.. Ooo olay kontrolümden çıktı ama.Sonra tekrar tutabilmeye başladım.Birde utandım kimse görmesin diye şekilden şekle giriyorum kitap defter kapatıyor görüntüyü de ayağa kalkınca ne olacak.Utancımdan okul tuvaletine de gidemedim.Evle okulun bahçesi bitişikti.Dedim eve gidiyim bari,ama eve kadar koştum Koşarken biraz daha kaçtı neticede yaptım rahatladım.Ama şu adı Mahmut olan her hoca kıl mı acaba düşünmüyorum da değil yıllardır Haha.Yakmıştın beni Mahmut Hoca.

3 ) Lise 3. sınıftayım ama Lise son değilim. Ne garip değil mi? Neyse beden dersi dersimiz. Hoca not verecek. Bende sinüzit var düz takla atamıyorum. Hoca dedi ters takla at. İyi atayım dedim. Tam atacağım pat diye düştüm, boynum kırılıyordu neredeyse; adam baktı oğlum bari düz takla at dedi. “Hocam atamam bende sinüzit var” diyorum, yok! Hemen atarsam ağrı yapmazmış. Onu da denedim ama bu sefer sol omzumun üstüne düştüm, gözlerim böle kan çanağı gibi ama ağrıdan. O zamanlar 1000mglik antibiyotik kullanıyorum sinüzit için. Adam anladı en sonunda dedi “Oğlum, Emre, sen uygun adım yürü kıt’a yürüyüşünden sana not vereyim. Tamam dedim eyvallah. Ben yürürken sen tut “Yürüyüş kararı sayılacak say!” de. Saydım. O yetmedi Okul Marşı söylenecek söyle! Bilmiyorum ki o zamanlar söyleyeyim. Desem bilmiyorum döver yane o kadar üstüne gitmişim. Duymazlıktan geldim hala 1, 2, 3, 4, sayıyorum ben. Tekrarladı komutu, uymadım ben! Bir daha tekrarladı gene yapmadım. DUR! Diye bağırdı ve yanına çağırdı.
-oğlum duymuyor musun beni sen?
- Duyuyorum hocam
- Niye uymuyorsun çocuğum
- ıkk,hede ,böde ,işte şey
- Cevap versene oğlum
- Ya hocam okuyamam marşı
- Hayda o niye
- Hocam benim medeni cesaretim yok ya!
- O ne oğlum?
- Hocam utanırım işte okuyamam
- E varmış işte cesaretin?
- Nasıl yani hocam?
- Herkesin içinde söylüyorsun zaafını, eksiğini, utancını. Bu büyük bir şey cesaret ister
- (içimden) La de Bi git
- Sen basketboldan not al
- (içimden) Ee iyimiş

Bir turnikeye girdim, sonra sol turnikeye girdim. Sonra da bir üçlük denedim çemberden döndü. Ya 3 almıştım ya da 4. Notlarla aram iyi değildir. Yakınımdakiler bilir. Kaç aldığımı hatırlamam.