26 Mart 2007 Pazartesi

a pleasant shade of gray

kıpır kıpır edio bu şarkı beni..fates warning pink floyd un bıraktığı yerden gidio gibi bişi..yıllardır warlar ama ben en çok bu albümlerini sewiorum..eski dream theater klawyecisi kewvin moore da orda..bu kaadr sakin başlayıp bu kadar hareketli giden bu kadar duygusal we bi o kadar da etkileyici..güç verio bana şarkı sözlerinden bahsettmicem ama bu konsept albümümsü..50 dakka tek bi şarkı
farklı farklı partları war adamlar durmadan calıo konserded eöle..hele şseyirci kevin kevin die baırıncao da yeahh demio mu..o anda yüzünde ki gülümsemeyi görmek isterdim..vokaldeki o ses keşke benden cıksaydı..o notaları ben yaratabilseydim ama olsun onları dinlemek de gayet zewkli :) düşündürüo beni..tek bi enstrüman tek bi nota calıo ama etkileyici ya böllee işte şu an progressive dinliorm hani bi şarkınını 15 er dakka olduu her enstrüman ın dakklarca solo attıığı..öle ki vokaller bile solo atabilio :) konsept albümler war çok ilgi cekici progressive gruplardan..bi adamın bir günün e anlatan ,bi imparatorluu anlatan ,bi çöküşü yansıtan..film senaryosu şarkı sözü olmuş kulaıınıza girio,müzik olmuş içinizi titretio :) dream theater war a scene from memory queensryche war fates warning war pink floyd war the wall en meshurudur fln filan işte :)

1 yorum:

Köşenin Delisi dedi ki...

bööle kuru kuru olmaz ki, insan koyar şuraya şarkıyı biz de dinleriz di mi cık cık...

bu arada...ben çok özledim sizi :((